SF-ถ้าหนูชอบพี่ แล้วพี่จะรักหนูไหม

SF-ถ้าหนูชอบพี่ พี่จะรักหนูไหม Fan-Fiction by Lynn_

คนนี้ใครๆก็เรียกว่า พี่สิงโต แต่สำหรับผม พี่สิงต้วน หรือ พี่ต้วน ชื่อนี้มีลิขสิทธิ์ สำหรับพีรวัสโอนลี่ รู้จักกันมานานไหม? ผมรู้จักพี่เขามา 6 ปี ส่วน พี่เขารู้จักผมมา 7 ปี ผมสำคัญไหม? พี่เขาบอกว่า มากพอสมควร ก็ไม่รู้ว่ามากแค่ไหน

...เอาเป็นว่าตอบไลน์ในหนึ่งนาที

พี่สิงโตเป็นคนถ่ายรูปสวยที่สุด เล่นเกมก็เก่ง แถมตามใจ ดูแลเอาใจใส่ผมก็เก่งด้วย ก็แน่ล่ะ ผมเป็นน้องชายคนสนิทของพี่ต้วนอ่ะ

นั้นล่ะครับ พี่ต้วนของพีรวัส

ถึงจะดื้อ ใจร้อน แต่พี่ต้วนก็มองผมน่ารัก ก็อย่างว่า เรารู้จักกันมานาน สถานะปัจจุบัน เป็นคู่จิ้นที่แฟนคลับเชียร์เราเป็นคู่จริง

พอโดนแซวมานานถึงสองปีเต็ม ผมก็เริ่มคิด อยากจะเปลี่ยนสถานะ จากน้องชายคนสนิท ไปเป็นอย่างอื่น…..ที่มันสนิทกันมากกว่าพี่น้อง

“ต้วน”

 “พี่ต้วน”

“ต้วน” ยัง!!! ยังไม่สนใจกูอีกมันมีอะไรดีก้มๆจิ้มๆมันอยู่นั้นแหละ  ไม่ได้จิ้มผมนะจิ้มมือถืออย่าพึ่งคิดเป็นอื่น

“ครับ” ขานรับแต่หน้าไม่เงยมามอง

นี้พีรวัสไงพีรวัสน้องรักของพี่ไงทำไมพี่สิงต้วนไม่สนใจ

ผมชะโงกหน้าไปดูจอมือถือ

ที่นั่งจิ้มๆไถๆหน้าจอและยิ้มออกมาและที่สำคัญเมินเฉยต่อพีรวัส  เพราะ...ส่องสาวหรอ???

อ่อ เปล่า

ส่องแมว

สิ่งมีชีวิตที่ได้รับรอยยิ้มและแววตาอ่อนโยนประดุจน้อง 

น้องงงงงงงงงง

น้องงงงงงงงงงงน้องมากมั้ง

กุนิน้องเคยเม้นในไอจีแล้วไม่รู้จักจำ พีรวัสจะไม่ทน

“พี่ต้วนแมวกับหนูอะไรน่าเอ็นดูกว่ากัน” ในที่สุดก็ถามออกไปพร้อมกับจ้องตาอย่างรอคอยคำตอบ

ตอบดีก็รอดตัวไป

“เออ...คือ”

ทำไมต้องอึกอัก ทำไมเรื่องแค่นี้ทำไมต้องคิดนาน

“คืออะไร” ทำหน้าแบ้วตาใสเอียงคอรอคำตอบ!!

“ก็คือทั้งหนูทั้งแมวนั้นแหละถึงพี่จะเอ็นดูแมวแต่พี่ชอบหนูนะ”

ชอบหนูนะ

ชอบหนูนะ

บ้าาาาาาอิพี่ต้วน

ยิ้มเขินนนนน

แต่เดี๋ยวก่อนนะพี่จะเอ็นดูแมวและชอบหนูไปพร้อมกันไม่ได้นะ

ว่าแล้วก็นั่งลงข้างๆดูสิยังจะสนใจแมวอีกไหม??

“ดูน้องสิน่ารักไหม อ้วนกลมเชียว” คนที่ไม่รู้เรื่องอะไรกำลังเอ่ยชมแมวอ้วนๆกลมตัวสีส้มๆ

ผมจำได้นะตัวนี้เป็นตัวโปรดของพี่สิงมีตัวสีส้มๆกับอีกตัวหนึ่งสีดำเทาๆอ้วนกลมพอกัน

แต่เชื่อเถอะผมอ้อนและน่ารักได้มากกว่า...

“ต้วนล่าบอสกันผมอยากได้....” 

.

.

ก็นะเล่นเกมส์ทีไรหัวซุกกันทุกทีชอบอ่ะ

พี่เขาสนใจผมเล่นเกมส์กับผม

จะเป็นอะไรไหมถ้าผมจะชอบพี่สิงโตก็อย่างที่บอกเรารู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียน

เป็นพี่น้องเพื่อนร่วมงานและคู่จิ้น ถึงจะไม่มีซีรี่ส์ที่เล่นด้วยกันแล้วแต่วันข้างหน้าผมว่ามันจะต้องมีแน่ๆ

ถ้าเล่นกับพี่สิงโตผมไม่คิดเยอะรับเล่นอยู่แล้ว

แต่ตอนนี้... จะขยับสถานะพี่น้องมาเป็น......จะได้ไหมนะ

ไม่บอกหรอกว่าเป็นอะไนเขินนนนน.... 

ผมว่าเราสองคนไม่ได้ของขาดถึงไม่ได้เล่นซีรี่ส์คู่กันแต่พวกเราก็เจอกันคุยยกันตลอด

ช่วงนี้พี่ต้วนของผมก็ขึ้นปีสามเทอมสองล่ะเรียนก็เยอะงานก็เยอะ

“คุยงานเสร็จไปกินข้าวกันนะ” ผมเป็นคนเอ่ยชวน

“คุณไม่ลงไปหาแฟนคลับหรอ” พี่สิงโตเอ่ยถามผมส่ายหน้าวันนี้คงไม่ได้ลงไปเจอ

“เจอ ยยลส แล้วไง” ผมยิ้มจนตาหยีพี่สิงยิ้มให้ผมเข้าใจสินะว่าผมหมายถึงอะไร

ก็เอามาจากแฟนคลับชอบเรียกพี่ต้วนว่า ยยลส

มันย่อมาจากยูยู่ลุงสิง

ผมชอบนะ...แต่พี่สิงไม่ได้ลุงซะหน่อย

แต่เดี๋ยวนะ!!

ยิ้มแบบนี้มองด้วยสายตาแบบนี้

คืออะไรวะ!!!

ยังไม่ทันจะถามอะไรต่อก็โดนเรียกไปซ้อมพวกเราจะมีคอนเสิร์ตกันปลายเดือนมกราคมนี้เอง ต้องซ้อม ซ้อม แล้วก็ซ้อม

เหนื่อยยย....

เหนื่อยยยยมากด้วย

“คริสคริสๆ” เสียงคนที่มุมห้องซ้อมกวักมือเรียก ผมรีบผละจากเพื่อนๆพี่ๆเดินไปหา

“มีอะไรพี่สิง”

“ช่วยสอนพี่หน่อย” พี่สิงนั่งเครียดกับเนื้อเพลงผมก็เลยช่วยพี่สิงซ้อมร้องเพลง

เป็นคู่ซ้อมร้องซ้อมเต้นเป็นครูช่วยสอนร้องเพลง 

 พีรวัสเป็นทุกอย่างให้ปราชญาแล้ว

นี้ไม่อยากจะขิงว่าเป็นสไตล์ลิสส่วนตัวพี่เขาด้วยในบางครั้ง...

บอกได้แค่รักมากมายรักเธอมากมายไม่มีหน่วยวัดได้หรอกความรักนี้

เสียงร้องของพี่สิงร้องออกมาสายตาเราจ้องมองกัน

ที่อยู่ในใจมันมากมายล้นอกซ้ายที่ฉันมีถึงเมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่จะรักทุกนาที...

“แล้วประตูอากาศของผมล่ะพี่สิงจำเนื้อได้หมดหรือยัง” ก็นะขึ้นคอนทั้งทีจะไม่มีเพลงนี้ได้ยังไง

ใครๆก็อยากเห็นพี่สิงร้องเพลงนี้กันทั้งนั้น รวมทั้งผมด้วย ผมรู้ว่าพี่ต้วนร้องได้ ตอนไปมีทพี่ต้วนเคยฮัมเพลงประตูอากาศออกมา ตอนอยู่ในห้อง พี่ต้วนคงคิดว่าผมหลับ แต่เปล่าเลย ผมแค่พักสายตา

อยากจะบอกว่าแอบยิ้มกว้างงงง เมื่อได้ยิน

                          

“จำได้แล้ว” พี่สิงตอบกลับมา

“แล้วเพลงอื่นล่ะ ที่ผมแบ่งวรรคไว้ให้อย่าลืมนะพี่สิง” ผมบอกออกไป ทั้งเรียน ทั้งซ้อม  เหนื่อยหน่อยนะพี่สิงโต ผมช่วยเท่าที่ผมพอจะช่วยได้

จริงๆทุกคนก็เหนื่อย แต่เพื่อให้งานออกมาดี

พอถึงวันแสดงจริงก็เลยออกมาเหมือนแบบที่ทุกคนเห็น ดีใจที่ทุกคนชอบ ผมกลัวความสูงทุกคนก็รู้ ผมบีบมือมีสิงแรงมาก จนนิ้วพี่สิงเป็นรอยแหวนเลย แต่พี่สิงก็ไม่ว่าผม

แถมตอนกอดกันบนสลิง พี่สิงยังกระซิบบอกว่า ผมเก่งมาก อีกด้วย เป็นคำชมที่ทำให้ผมยิ้มได้

พอวันที่สอง ผมเลยขอนอกสคริป ขอบคุณพี่สิงบ้างก็แค่นั้น

พองานคอนเสิร์ตจบ เราก็ได้พักผ่อน ผมอยากอ้อนพี่สิงให้มาค้างด้วยจังเลย แต่ดูพี่เขาจะมีการบ้าน มีงานต้องทำ

ก็รู้นะ แต่อยากอ้อน อยากมีคนมาเล่นเกมส์ด้วย

“พี่ต้วน” ส่งเสียงอ้อนๆตามสาย

“ว่าไงคริส” เสียงพี่ต้วนตอบกลับมา พี่ต้องรับผิดชบนะ ที่มาทำให้ผมคิดไปไกล จากที่ไม่คิดอะไร ก็เริ่มคิด เริ่มไหวหวั่นจนเป็นแบบนี้

“มาหาหน่อย อยากเล่นเกมส์ด้วย” จริงก็คิดถึง อยากเจอ แต่ไม่กล้าพูดออกไปตรงๆ

พี่สิงโตเงียบไปแปปหนึ่ง ทำเอาผมใจไม่ดี แต่ก็ตอบตกลง พี่เขาบอกว่าเลิกเรียนเสร็จ ค่ำๆจะมา แค่นี้ผมก็ยิ้มได้แล้ว

.

.

.

.

“พี่ต้วน เป็นไงบ้าง เรียนเหนื่อยไหม” ผมเข้าไปอ้อน ไม่ต้องเคาะ เพราะพี่ต้วนมีคีการ์ดห้องของผม ก็นะ เราเป็นพี่น้องที่สนิทกันมากนิเนอะ มีคีการ์ดคอนโดกันและกันไม่เห็นจะแปลก

“ไม่ครับ มาเจอหนูก็หายเหนื่อยแล้ว” พี่ต้วนพูดพร้อมกับรอยยิ้ม บ้า พูดเหมือนคนเป็นแฟนกันเลย

“หิวไหม ผมสั่งกับข้าวไว้แล้ว”

“หนูน่ารักจัง” พี่ต้วนเอ่ยชมผม

“น่ารัก ก็รักสิ” ผมเอ่ยออกไป ทำเอาพี่ต้วนชะงัก นี้คื อ่อยแล้วนะพี่ต้วน รู้หรือเปล่า ขอผมเป็นแฟนผมก็ตกลง

“รักไปแล้วครับ น้องคริสของพี่สิงโต” งื้อออ พี่ต้วนไม่อ่อนโยนเลย มาหา พร้อมกับมาหยอดกันแบบนี้ได้ยังไง

เขินนนนน ตัวบิดหมดแล้วววว

“มาทานข้าวกันครับ ผมหิวแล้ว” เปลี่ยนสิ รออะไร

เราทานข้าวกันสองคน ดีจังที่พี่ต้วนแววะมา ถึงจะหอบการบ้าน หอบงานมาด้วยผมก็ไม่ว่าอะไร ยากช่วยทำนะ แต่ทำไม่เป็น

มีให้แค่กำลังใจ สู้ๆนะพี่ต้วน ผมอยู่เป้นกำลังใจให้ใกล้ๆนี้เอง อยากได้ก็แค่ขยับมากอดๆ เหมือนที่เราเคยทำ การกอดเป็นการให้กำลังใจกันและกันที่ดีที่สุด สำหรับเราสองคน

เป็นเรื่องปกติมากที่เรากอดกัน เพราะมากกว่ากอดเราก็ทำมาแล้วว.... แค่นึกนึงผมก็เขินนน

วันนี้ผมกับพี่สิงโตมีงานคู่กัน เป็นตัวแทนศิลปินเข้าร่วมงานเทศกาลตรุษจีนของกระทรวงการท่องเที่ยวและวัฒนธรรม

ผมกับพี่สิงโตร็สึกดีใจมาก อากงผมก็เป็นคนจีน พี่สิงเองคุณพ่อก็มีเชื้อสายจีน แถมงานนี้เรามาในธีมคู่กันคือ ผมแต่งตัวออกมาในธีมของคนจีน พี่สิงคมเข้มในแบบไทย แค่ชุดก็เหมือนงานสานสัมพันธ์ไทยจีน แอบเขินเล็กน้อย

แฟนคลับก็มาให้กำลังใจเราสองคนอย่างอบอุ่นเหมือนทุกงาน...

เราขึ้นไปถ่ายรูปและพูดคุยบนเวที

“คุณสิงโตครับ ถ้าวันนี้มีคนขออั่งเปา คุณสิงโตจะให้อะไรแฟนคลับครับ” พิธีกรผู้ชายถามพี่สิงโต

“งั้นผมขอก่อนเลย”  พร้อมกับแบมือไปขอ ก่อนจะให้อังเป๋าแฟนคลับ ให้แฟนครับก่อนสิ ผมต้องได้ก่อนนะ

พี่สิงโตก็ตอบไปเรื่อย บอกไม่ได้พกตังค์ ไม่ได้เกระเป๋าเงินมา

พร้อมกับประโยคเด็ด

“แต๊ะเอียยังไม่มีอ่ะครับตอนนี้ เอาเป็นแต๊ะอั๋งก่อน”

หื้มมมม พี่ต้วนนน จะแต๊ะอั๋งกลับไปทำที่ห้องสิ มาพูดแบบนี้บนเวทีได้ยังไง พอจบงานเราก็แยกไปพบแฟนคลับของพวกเรา ผมจะเอาอั่งเป่าไปแจกยูยู่ที่ใส่เสื้อสีแดงมาหาผมในวันนี้

ได้เจอยูยู่ก็ได้กำลังใจกลับไปเต็มๆ ผมมีความสุขทุกครั้งที่เจอแฟนคลับ เพราะเขาเป็นเหมือนครอบครัว ไม่เจอนานๆก็คิดถึง อยากเจอ

ผมกลับคอนโด อาบน้ำ กำลังจะนอนเล่นมือถือ เสียงประตูห้องถูกเปิด ผมคิ้วขมวดเข้าหากัน...

คนที่เข้ามาเดินยิ้มมาหาผมที่โซฟา

“พี่ต้วน มาได้ไง” อยู่ๆก็มา

“ก็หนูบอกว่าอยากได้อั่งเปา” อืม ก็ใช่

“พี่ต้วนเอามาให้ผมหรอ” ผมถามออกไป พี่ต้วนเดินมานั่งลงข้างๆ ก่อนจะมองผมแทบไม่วางสายตา นี้ชุดปกติเวลาอยู่ห้องไง สบายๆ กางเกงขาสั้น เสื้อกล้าม

ผมทำท่าแบบมือ ทำตาอ้อนๆขออั่งเปา

“ถ้าอยากได้แต๊ะเอีย ก็มาให้พี่แต๊ะอั๋งก่อนนะครับ” พูดเสร็จก็ยกยิ้ม ก่อนจะดึงผมไปกอด และก้มหอมที่หัวไหล่

งื้ออ แต๊ะอั่ง แลก กับแต๊ะเอีย คุ้มกันไหมเนี่ยยยย

พี่น้องแบบไหนเขามาแต๊ะอั๋งกัน อิพี่ต้วนนนนนนน  แล้วตอนพี่ได๋บอกว่า ถ้ายังไม่มีข่าวดี ไม่มีคนรัก สามารถขออั่งเป่าจากคุณพ่อคุณแม่ได้

อิพี่ต้วนก็รีบบอกว่าผมก็ขอได้ ผมหมั่นไส้เลยแซว ว่าพูดติดๆขัดๆนะเรา

อยากมีแฟน ก็ผมนี้ไงพี่ต้วน ยืนอยู่ข้างๆ แค่ขอคบ ผมตกลงเลย ไม่ขอสักที รอให้เรียนจบหรือไง

“อื้ม หอม” ง่ะ มาแทะโลมหัวไหล่ผม

“ล่าบอสกันพี่ต้วน” ผมชวนเล่นเกมส์ พี่ต้วนส่ายหัว คือไรอ่ะ ปกติตามใจผมตลอด จากนั้นก็ยื่นซองสีแดงมาให้ผม อ่าดีใจได้อั่งเปาจากพี่ต้วน

หลังจากที่พี่แก แต๊ะอั๋งผมจนเป็นที่พอใจ อิพี่ต้วนก็ให้แต๊ะเอียกับผม

“ว้าวววววว พี่ต้วนสายเปย์” ผมเปิดดูเงินในซอง

“ก็หนูบอกอยากได้รองเท้าคู่ใหม่” ยิ้มกว้างงงง พีรวัสมีความสุข

“รู้ใจไปอีก”

“ถ้าไม่รู้ใจหนูแล้วพี่จะรู้ใจใคร” ง่ะ หยอดอีกแล้ววว พี่ต้วนคนบ้า พออยู่ต่อหน้าคนอื่น ก็ คุณๆ ผมๆ แต่อยู่กนสองคน เรียก หนู แล้วแทนตัวเองว่าพี่ บ้าบอ

น้องเขินน

“คืนนี้พี่ค้างด้วยนะ” งื้อออ

“ครับ” ปกติก็มาค้างบ้างไม่บ่อย แต่ช่วงนี้บ่อย เพราะผมคิดถึงอยากเจอ อยากกอด ไม่รู้ทำไม

ไม่ต้องคิดอะไรมาก ก็นอนกันแบบพี่น้อง จับมือกันใสๆ....

....เปล่านะ แค่กอดกันเลยๆ พี่ต้วนชอบเปิดแอร์เย็นผมหนาว

มีแอบหอมแก้มบ้างตอนพี่ต้วนหลับ ก็ผมชอบพี่เขาไปแล้ว เมื่อไหร่พี่ต้วนจะรีกผมสักที แต่พี่ต้วนเคยบอกรักผมนะ ผมจำได้

เขินมากด้วย บอกรักกลางงานอีเวนต์เลย

ที่เป็นอยู่มันมากกว่าพี่น้องคนสนิทมาก มันเกินไปมาก แต่ก็ยังไม่ใช่คนรัก สถานะเรายังไม่ชัดเจน ผมจะทำยังไงดีนะ

“พี่ต้วน คริสหนาว” พี่ต้วนขยับตัวมากอดผมเอาไว้

“นอนไม่หลับหรอค่ะ”

“อืม”

“คิดเรื่องอะไรอยู่ หื้ออ” ทำไมต้องทำเสียงละมุนเบอร์นี้ ถ้าเปิดไฟ แล้วเห็สายตาพี่ต้วน ผมคงงหน้าแดงเพราะเขินแน่ๆ ดีที่ปิดไฟ ฟังแค่เสียงยังรู้สึกเขินหน่อยๆ

“ก็ถ้าหนูชอบพี่ พี่จะรักหนูไหม” ตัดสินใจถามออกไป ขนาดนี้แล้ว ประกาศพื้นที่แฟนโซน บนเวทีก็ทำมาแล้ว

พูดเรื่องสินสอดกลางงานอีเวนต์ก็ทำมาแล้ว แต่จะว่าไป พี่ต้วนก็ไม่เคยปฏิเสธเลยนะ แถมยิ้มรับอีกต่างหาก

“แค่ชอบหรอค่ะ” ทำไหมต้องมาพูดใกล้ๆหู หรือเป็นเพราะผมหันหน้าออก พี่ต้วนโอบกอดจากทางหน้าหลัง

ผมพลิกตัว หันหน้าไปหน้าพี่ต้วน ผมสบตากบพี่ต้วนผ่านความมืด...

“ก็ชอบไง แล้วเมื่อไหร่พี่จะรักหนู”

“พี่ก็รักหนูทุกวัน” จุ๊บ ที่หน้าผากผมเบาๆ งื้ออ พี่ต้วน ผมเขินนะ

“นอนได้แล้วครับ ดึกแล้ว ฝันดีนะหนู”

“งื้อ ฝันดีนะพี่ต้วน” ผมซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดของพี่ต้วน ตัวพี่ต้วนอุ่นจัง หอมด้วยผมชอบ.... อยู่ก็ง่วง จนลืมถามคำถามสำคัญ ไอ้ที่ว่ารักอ่ะ พี่ต้วนรักผมแบบไหน แบบพี่น้องหรือแบบคนรัก

ขอให้เป็นอย่างหลัง

พักนี้เราเจอกันบ่อย ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว วันนี้มีถ่ายนิตยสาร ไม่ได้มีผมกับพี่สิงโตแค่สองคน มีน้องชิม่อนและก็น้องโอมด้วย

ผมกับพี่สิงไปพร้อมกัน แน่ล่ะ พักนี้พี่สิงมาค้างกับผมบ่อย บ่อยจนผมเริ่มชิน ตกลงความสัมพันธ์ของเราสองคนคือยังไงกันแน่

อิพี่ต้วนก็ปากหนัก ผมก็ปากแข็งไม่กล้าเอ่ยถาม

แต่ก็ไม่เป็นไร แค่ผมเข้าใจพี่ต้วน พี่ต้วนเข้าใจ แค่นั้นก็พอแล้ว

“เหนื่อยไหม หิวหรือเปล่า” พี่ต้วนเอ่ยถามเมื่อเสร็จงาน

“หิวนิดหน่อย”

“อยากกินไร”

“อยากกินไก่ทอด” ผมบอกออกไป พี่สิงยิ้มให้ผม

“สั่งไปกินที่ห้องไหม”

“ห้องผมหรอ”

“ห้องพี่ก็ได้ ถ้าหนูอยากไป หนูมีคีย์การ์ด มีกุญแจนะ ไปค้างได้พี่ไม่ว่า” ผมยิ้มกว้าง ก็ใช่ว่าจะไม่เคยไป ก็ไปบ้างเวลาคิดถึง มีค้างบ้าง แต่ส่วนใหญ่พี่ต้วนมาค้างกับผมมากกว่า

“อื้ม หิวแล้วไปเถอะ”

.

.

.

.

.

.

วันนี้เราสองคนก็มีงานด้วยกัน งานของโฟกัส แฟนคลับมาให้กำลังเราเยอะเหมือนเดิม วันนี้ผมกับพี่สิงเตรียมเพลงมาร้องสองเพลง

นั้นคือ ประตูอากาศ และวันดีดี เป็นเวอร์ชั่นช้า เราไม่เคยร้องที่ไหนเลยนะ ในงานวายไอเลิฟยู เราร้องเวอร์ชั่นเร็ว เพราะมีเต้นด้วย

แต่งานวันนี้เป็นเวอร์ชั่นช้า เป็นความตั้งใจของพี่สิงต้วนเลยนะ พ่สิงต้วนมาบอกกับผมเองเลยว่าอยากร้องเวอร์ชั่นช้า

เขาอยากร้องเวอร์ชั่นช้ากับผม ถึงจะร้องเวอร์ชั่นเร็วก็ร้องกับผมอยู่ดี

เพราะเธอคือวันดีๆที่ใจฉันต้องการ เพราะเธอคือบทเพลง เพลงเดียวที่อยากร้อง

เพราะว่าความทรงจำดีๆที่เราสอง ไม่ลบเลื่อน ไม่หายไปจากหัวใจ...

.

.

.

มันถูกกำหนดเอาไว้ให้เป็นแบบนี้

มันถูกกำหนดเอาไว้ให้เป็นแบบ....นี้

ผมเอามือกอดที่ไหล่พี่สิงเอาไว้ เราสบตากันบ้างเป็นบ้างครั้ง

แต่โอบไหล่พี่สิงเอาไว้ โอบเอาไว้ จะได้ไม่หลงคีย์

จากนั้นก็ต่อที่ รักเธอไปทุกวัน....

ผมชอบเพลงนี้นะ

...เลยเก็บใจไว้รอ คนที่พอดี ทุกอย่างเข้ากับฉัน คนที่มีหัวใจเหมือนกัน คนนั้นเป็นเธอได้ไหม

หัวใจมันบอก ยอมทุกสิ่ง ยอมทุกอย่างให้กับเธอ

แม้ปลายทางอาจจะได้เจอ ความผิดหวัง แต่ถึงยังไงก็จะรักเธอไปทุกวัน....

แต่ใจของเธอ รักใครบางคนอยู่ หรือยังไม่มีคนที่ดูใจกัน ตัวฉันยัง  ไม่รู้เลย แต่ขอให้ไม่มีเถอะ

เพราะที่ผ่านมา น้ำตาเสียไปให้สิ่งที่คล้ายกับความรัก

จากคนหนึ่งถึงอีกคน ผลลงเอ๋ยจบก็เหมือนกัน คือฉัน...เจ็บ

ผมกอดไหล่ที่พี่สิง สลับกับสบตาเวลาเราร้องเพลง สื่อความหมาย ผมเพิ่มท่อนแร็ปลงไปด้วย ให้พี่สิงโตรู้ ว่าผมคิดยังไง...

‘อยากบอกว่ารักกับเธอ คิดถึงเธอทุกวัน ฉันกับเธอ....’ (เราแกะได้แค่นี้จริงๆ ทีเหลือเราแกะไม่ออก)

พอเพลงจบเราก็ทักทายและพูดคุยกับแฟนคลับ

จนกระทั่ง พิธีถาม

“ติดมือถือไหม” เราทั้งคู่ติดมือถือ

“มือถือกับคนข้างๆติดอะไรมากกว่ากัน” คำถามวัดใจมาก พิธีกรถามพี่สิงโต  ผมตอบได้ทันที

“ติดมือถือ”

“คนในมือถือกับคนข้างๆก็น่าจะคนเดียวกัน” อ่าว อิพี่ต้วน ตอบไม่ตรงคำถาม เลี่ยงเก่ง แฟนคลับก็กรีดกันไป ฟินกันไป

ผมเลยไม่รู้เลย ตกลงพี่ต้วน ติดมือถือ หรือ ติดผม....

“พี่ต้วนผมอยากได้อันนี้” นี้คืออ้อนขอของในเกมส์กับพี่ต้วน เล่นเกมส์กับใครก็ไม่มีความสุขและสนุกเท่ากับเล่นกับพี่ต้วน

ตามใจเก่ง อยากได้อะไรก็ไม่เคยขัด

ป๋าจังเลย พี่ต้วนของน้องคริส

“นี้พี่ต้วน เห็นแฟนคลับ โหวตคู่จิ้นกัน พี่ต้วนดีใจไหม”

“อื้ม พี่อยากเป็นคู่จริงมากกว่า”

“ห๊ะ พี่ว่าไงนะ” ก็เสียงเกมส์มันดังและผมก็มั่วแต่เล่นมันอยู่ ฟังไม่ชัดเลย เมื่อกี้พี่ต้วนพูดว่าไง

“ก็ดีครับ จำที่พูได้ไหม ว่าปีห้าของคู่จริง”

“จำได้ ผมก็พูดไปงั้น” ผมตอบแบบไม่เงยหน้า ผมกำลังเล่นเกมส์อยู่

“เอาป่ะละ”

“อ่อ จำได้ พี่ตอบไปแบบนั้น” พี่ต้วนเงียบ ผมกำลังอยู่ในขั้นที่ลดล่ะไม่ได้ด้วย พี่ต้วนนั่งปั่นการบ้าน ช่วงนี้การบ้านพี่ต้วนเยอะ แต่ก็มาค้างกับผมแถมยังเอางานมาทำด้วย ผมเลยเล่นเกมส์เพื่อยู่เป็นเพื่อน กว่าจะได้นอนก็ดึกเลย และเราต้องตื่นเช้า

เพราะที่บริษัทมีงานเอาท์ติ้ง

 ผมกับพี่ต้วนอยู่คนล่ะสีกัน ผมอยู่สีเหลือ พี่ต้วนอยู่สีเขียว กิจกรรมก็สนุกดี

แอบเขินตอนเดินขบวนเสร็จ พี่ต้วนเดินมากระซิบชมผมว่าสวย

พี่ต้วนบ้าไปแล้ว ผมแค่แต่ชุดไทย สไบสีเหลืองแค่นั้นเอง มาชมแล้วก็มองด้วยสายตาหวานเยิ้ม บอกเป็นแค่พี่น้องใครจะไปเชื่อว่ะ พี่ต้วน....

แต่พี่ต้วนเท่มานะ แต่เป็น โลกิ อย่าเท่อ่ะ แต่งอะไรก็ดูดีหมดแหละ พี่ต้วนของผมทั้งหล่อ ทั้งเท่

พองานเลี้ยงช่วงเย็น พี่ต้วนก็นั่งปั่นการบ้านน่าสงสาร ส่วนผมก็ไปเต้นกับเพื่อนๆ แต่ไม่ลืมที่จะให้กำลังใจพี่ต้วนหรอกนะ ไม่งั้นพี่ต้วนจะไม่มีกำลังใจทำการบ้าน

เพราะผมเป็นกำลังใจสำคัญของพี่ต้วนไง... จริงไหม

“อื้อ พี่ต้วน การบ้านเสร็จแล้วหรอ” เพราะผมยังหลับไม่สนิทเลยรู้สึกตัวเมื่อมีคนมากอด พี่ต้วนนอนกอดผมอยู่

“ครับ ง่วงก็นอนนะ”

“อื้ม ฝันดีนะพี่ต้วน” ผมบอกออกไป มันดึกแล้ว มึนนิดหน่อย และง่วงมากด้วย

“ฝันดีครับน้องคริส” จุ๊บ สัมผัสนุ่มๆ ที่แก้ม แต่ผมคงคิดว่าฝันเพราะหลับไปแล้วแน่ๆเลย

พอตื่นมาตอนเช้า พี่ต้วนก็ไม่อยู่แล้ว แต่มีโน้ตติดบอกไว้ พี่ต้วนต้องรีบกลับ เพราะมีเรียนและมีงานที่ต้องส่ง ผมเข้าใจ ไม่นอยด์ด้วย

กลับไปค่อยเจอกันก็ได้

คิดถึงก็โทรหา พี่ต้วนเคยบอกเอาไว้ ไม่ก็ไลน์หา ซึ่งเราคุยกันเป็นประจำอยู่แล้ว ผมก็อยู่ร่วมงานต่อจนงานจบ

พอกลับมาก็มีงานของไลน์ทีวี ผมไปแต่งตัวพร้อมกับเพื่อนคนอื่นๆในค่าย ส่วนพี่ต้วนก็ติดเรียน แต่จะตามไปทีหลัง

เรามาในธีมชุดขาว พี่ต้วนตามา ผมเลยไปช่วยพี่ต้วนแต่งตัว และดูเรื่องเสื้อผ้าช่วยพี่ต้วน ก่อนจะปลดสร้อยคอที่ผมใส่ มาใส่ให้พี่ต้วน และผมก็ใส่เส้นใหม่

มาชุดขาว พี่ต้วนโคตรหล่อเลย วันนี้เรามีโชว์บนเวที และเพลงที่พวกเราร้องคือ ประตูอากาศและวันดีๆ เป็นเวอร์ชั่นเร็ว

พอเลิกงานเราก็กลับไปเจอกันที่คอนโด เหมือนเดิม

“พี่ต้วนเหนื่อยไหม ครับ”

“มาให้พี่กอดที” อ่ะ มีอ้อนด้วย ผมก็เดินเข้าไปหา ให้พี่ต้วนกอดจนพอใจ

“หาเหนื่อยไหมครับ”

“ขอกอดอีกที” อะไรคือมีการขอกอดอีกที ถามว่ายอมให้กอดไหมก็ยอมไง พี่สิงโตเหนื่อยต้องการกำลังใจ

ฟอดดด

“งื้อ พี่ต้วน” ผมเอามือจับแก้ม

“ชื่นใจหายเหนื่อย”  หัวใจจะวาย อยู่ดีๆมาหอมแก้ม

“หนูนัดแฟนคลับพรุ่งนี้หรอ” อะไรคือเข้ามากอด เข้ามาคลอเคลียแล้วเอ่ยถาม

“ครับ วาเลนไทน์ทั้งที ก็อยากอยู่กับคนสำคัญ” เพราะยูยู่ก็คือคนสำคัญของผม พวกเขาเหมือนครอบครัวของผม วันวาเลนไทน์ ผมก็อยากใช้เวลากับยู่ยู่ของผม”

“แล้วพี่สิงล่ะ” ผมถามกลับ ทั้งแบ่งเวลาเรียน ทำงาน มีเวลาให้สมุนบ้างหรือเปล่าน่ะ

“พี่นัดวันที่ 14 ครับ ที่เดียวกับหนูเลย”  อ่า รู้ด้วยว่าบ้านแฟนคลับผมนัดที่ไหน อ่า ผมลืมไป พี่ต้วนก็เป็น ยูยู่ ยยสส ให้เป็นยูยู่นัมเบอร์วันเลยคนนี้

“ยยสส อยากฉลองวาเลนไทน์กับเมนไหมครับ” ผมถามจะยิ้มออกไป ไม่ได้อ่อยนะ แค่อยากรู้ว่าอยากอยู่ด้วยกันไหม

“แล้ว คุณเมน มีเวลาไหมครับ” แน่ะ มีหยอดกับ คนบ้า

“ก็ขึ้นกับว่า อยากจะอยู่ด้วยกันไหม” ผมยิ้มกกว้าง วาเลนไทน์ทั้งทีก็อยากอยู่กับคนพิเศษ อยากอยู่กับพี่ต้วน

“อยากอยู่ไปทั้งชีวิตเลยครับ” บ้าไปแล้วพี่ต้วนนน

“บ้า” เขินนไง ผมเขินน สายตา คำพูด พี่ต้วนคนวร้าย

“พี่พูดจริงๆ” มีย้ำ เขินนะต้วนน พีเขินนอยู่

“ก็แล้วแต่พี่สิ”

“ยังไงฉลองมาเลนน์ด้วยกันดีไหม”

“จริงนะ” ดีใจจัง วาเลนไทน์ปีนี้จะได้ฉลองกับพี่ต้วนด้วย แต่พี่ต้วนนัดแฟนคลับวันที่ 14 นิ

“มันจะดึกหรือเปล่า”

“ดึกอยู่ แต่รอได้ไหม เดี๋ยวเสร็จแล้วพี่รีบมาหา” ก็ฟังดูเข้าที

“งั้นผมจะรอ”

“หนูน่ารักที่สุดเลยครับ”

“น่ารัก ก็รักผมสักทีสิพี่ต้วน”

“รักครับ รักหนูที่สุด”

“รักแบบไหน ใช่แบบที่หนูชอบพี่หรือเปล่า” ผมถามออกไป แทนตัวเองว่าหนูด้วย เขินขัง

“ครับ แบบนั้นแหละ” งื้ออออ เขินนนน แบบนั้น มันแบบไหนล่ะพี่ต้วนนนน... ไม่รู้เหมือนกัน แต่ขอเขินไว้กอด เพราะถูกพี่ต้วนกอดอีกแล้ว

“พะพี่ต้วน เอาใจแล้วนะ ผะผมไม่ใช่ของกินนะ พี่ต้วนนน”

“หึ ก็หนูน่าฟัด” บ้า พี่จะมาฟัดหนูไม่ได้ เราเป็นพี่น้องกันนะ เผื่อพี่ต้วนจะลืม ยังไม่ได้ขอเป็นแฟนเลย พี่ต้วนจะกินน้องไม่ได้

อดใจไว้สิ น้องน่ากิน น้องรู้ดี

คิดว่าพี่ต้วนอดใจไหวไหม???? ไม่บอกหรอกนะ ให้ไปคิดเอาเอง คิกค๊ากกกก....

วันวาเลนไทน์ผมนั่งส่องแท็ก #SingtoHVD2019

พี่สิงต้วนของผมใส่ชุดนักศึกษา ไม่เช็ตผมด้วย แถมใส่แว่นอีกต่างหาก

น่ารักใช่ไหมล่ะ พี่ต้วนของพี่รวัส

ผมก็ทำโน้น ทำนี้ เล่นเกมส์รอ จนเสียงประตูห้องถูกเปิด ผมรู้ดีว่าเป็นใคร

“หนู รอพี่นานไหม หนูกินอะไรหรือยัง”  ผมยิ้มให้

“พี่นั้นแหละ ทานข้าวหรือยัง” ผมถามเพราะกว่านี้มันดึกแล้ว ถึงสอง สามวันมานี้เราจะอยู่ด้วยกันตลอด แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ กลัวพี่สิงโตจะเหนื่อย ไหนจะไปเรียน และนี้ก็พึ่งกลับมาจากพบปะแฟนคลับ

“กินแล้วครับ” ผมยิ้มกว้าง เพราะนี้ดึกแล้ว แล้วผมก็ทานไปเรียบร้อยแล้วด้วย

“ขอกอดหน่อย” พี่สิงโตเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้ม ผมเดินเข้าไปโออบกอด ก่อนจะซุกหน้าลงที่ไหล่ของพี่สิงโต

ชอบจัง อ้อมกอดพี่สิงโต อบอุ่นเสมอ เป็นเหมือนที่พักพิงใจ กำลังใจ พี่เขาเป็นคนพิเศษของผม อยู่ด้วยแล้วสบายใจ

เรากอดกันอยู่นานพอสมควร ผมค่อยคล้ายอ้อมกอดออก

ก่อนจะหัวใจเต้นแรง ทำไมผมไม่เห็นนะ ผมยิ้มกว้าง มองดอกกุหลาบสีเหลืองช่อใหญ่ ถูกจัดใส่กล่องใส่เอาไว้อย่างสวยงาม

งื้ออออ พี่ต้วนโรแมนติกจัง

ดอกกุหลาบสีเหลือง สามดอก อ่ะ มีความหมายว่าอะไรหรือเปล่านะ ผมคิดไม่ออก

“พี่ให้หนู แทนความรู้สึกข้างในที่พี่มี”

“ขอบคุณนะครับ” ผมรับมาด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ ก่อนจะเงยหน้ามาสบตากับพี่สิงโต เพียงแค่ไม่นานผมก็หันออก ไม่เคยจ้องตาได้นานเลย หัวใจมันเต้นแรงทุกครั้ง ใบหน้าและหูก็จะเริ่มแดง

ผมเขินนนพี่สิงโต

“ผะผมเตรียมแชมเปญเอาไว้ ฉลแงกับพี่ แอลกอฮอล์ ศูนย์เปอร์เซ็นต์ด้วย” ผมรู้ว่าพี่สิงโตไม่ค่อยดื่ม เลยเลือกแบบ 0% แอลกอฮอล์มาให้

ผมเดินไปหยิบแชมเปญที่เตรียมไว้ และหยิบแก้มมาสองใบ

พี่สิงโตนั่งอยู่ที่โชฟา ฟาดแขนยามไปตามแนว ผมเดนไปนั่ง ก่อนจะรินแชมเปญใส่แก้ว และยกมาให้พี่สิงโต

“พี่สิงโต แฮปปี้วาเลนไทน์เดย์ครับ” ผมยกแก้วขึ้น พี่สิงโตยกแก้วขึ้นมาชนกับผม เราสบตากัน

“แฮปปี้วาเลนไทน์เดย์ครับ น้องคริสของพี่”

เรานั่งดื่มแชมเปญ เรานั่งชิดกันจนไม่มีช่องว่าง จริงๆโซฟาห้องผมมันก็กว้างนะ แต่แบบ นั่งชิดกันมันอุ่นใจกว่า

พี่ต้วนก็คิดแบบนี้ผมรู้...

“คริส” อยู่ๆพี่ต้วนก็เรียกชื่อผม

“ครับ” ผมขานรับและหันไปสบตากับพี่ต้วน

และ

จุ๊บ...

ริมฝีปากพี่สิงโตทาบทับที่ริมฝีปากของผม ค้างไว้อยู่แบบนั้นไม่ยอมขยับ ผมนิ่งไม่ขยับตัว งื้ออ จูบๆมาจูบกัน

อิพี่ต้วน คนบ้า

พักหนึ่งริมฝีปากพี่ต้วนก็ขยับบดจูบที่ริมฝีปากของผม เราจูบกัน รสแชมเปญที่ดื่มไปมันทั้งนุ่มและหวาน เมื่อรับรสผ่านการจูบ

จูบ แบบจูบจริงๆ จูบแบบในห้องมีแค่เราสองคน ไม่ได้มีทีมงานเหมือนตอนเราถ่ายซีรี่ส์ แบบจูบกันจริงๆ

มือผมเลื่อนไปโอบที่ลำคอของพี่สิงโต ก่อนจะเอียงหน้ารับการจูบที่เริ่มหนักหน่วงขึ้น ลิ้มเกี่ยวกระหรัดกันไปมาในโพรงปาก

มือของพี่สิงโตลูบไล้สัมผัสผิวกายของผมที่บริเวณเอว และสะโพก

“อื้ออ” ผมครางออกมาเบาๆ

พี่สิงโตผละริมฝีผากออก เราสบตากัน ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าหากันโดยอัตโนมัติ ปลายจมูกเราชนกัน ก่อนที่พี่สิงโตจะเอียงหน้าเล็กน้อยและจูบผมอีกครั้ง

ผมจูบตอบ

.

.

.

.

.

.

.

.

เป็นวาเลนไทน์ที่ผมมีความสุข

ช่วงปลายเดือนเรามีงานเปิดตัว พรีเซนเตอร์และแคมเปญของโออิซิด้วยกัน พร้อมกับพี่ น้องๆในค่ายอีกแปดคน

เรามาถึงงานตั้งแต่เช้า แต่แฟนคลับก็ยังมาก่อนพวกเราอยู่ดี ช่วงนี้พี่สิงโตแวะมาแค่ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์

วันธรรมดาบางทีผมก็แวะไปหาถ้าไม่มีงานอะไร...ช่วงนี้งานของผมกับพี่สิงโตค่อนข้างเยอะ ต้นเดือนก็มีงานคู่ของครอบครั้วพี่เปิล นาคร งานเปิดตัวลิปของพี่จูน

จูบสะท้านโลก ฟังคอนเช็ปแล้วผมก็เขินนน เขาคงไม่ให้ผมไปจูบกันโชว์หรอกใช่ไหม คือเราจูบกันแค่หลังกล้องก็พอแล้ว ไม่ได้อยากให้ใครมาเห็น

เดี๋ยวเขาจะสงสัยว่า เป็นพี่น้องแบบไหน ทำไมถึงจูบกัน ก็แบบผมกับพี่ต้วนนี้ไง พี่น้องคนพิเศษ พิเศษใส่ไข่

พิเศษที่สุดในโลก

จากนั้นผมวางแผนไปหวานกันต่อที่ฉิงเต่า ชอบนะเวลลาไปมีตกลับพี่ต้วน ได้ไปเที่ยว ไปทำงาน และพักผ่อนกับพี่ต้วน

แปลกดีนะ ตอนไปถ่ายละครที่ฮองกง ผมคิดถึงยูยู่ แต่พอไปมีตกับพี่ต้วน ผมก็คิดถึงยูยู่นะ ยยลส นะ ยิ้มกว้างงงง ผมล่อเล้นครับ ก็คิดถึงยูยู่เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือมี ยยลส ไปด้วย

“ต้วน เก็บกระเป๋าหรือยัง” ผมกรอกเสียงไปตามสาย นี้มันก็ดึกแล้ว

“กำลังเก็บ หนูคิดถึงพี่หรอ” บ้าใครจะไปคิดถึง เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้ว

“บ้าพรุ่งนี้ก็เจอกันแล้ว แค่โทรมาถามพี่เก็บกระเป๋าหรือยัง”

“แต่พี่คิดถึงหนูนะ”

“อื้มม พรุ่งนี้ก็เจอกันแล้ว”

“ครับ” ผมกดวางสาย ก่อนจะเข้านอน ถ้าไม่คิดถึงจะโทรไปหาไหมล่ะพี่ต้วน

.

.

.

.

.

ไปฉิงเต่า แฮปปี้มากๆ แฟนๆยังคงน่ารักเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเวลาสวีทหวานกับพี่ต้วน เอ๊ะ ใช้คำนี้ได้ไหมนะ

ได้แหละ

แต่ดูคนที่แฮปปี้กว่าผมจะเป็นพี่สิงโต คงได้ฉิงเต่าสมใจ แอบหมั่นไส้นิดหนึ่ง

บอกได้แค่ฉิงเต่าหวานเวอร์

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

มีหลายคนสงสัย ว่าทำไมเราอยู่ด้วยกัน เจอกันแล้วไม่อัพเดตให้แฟนคลับได้ฟิน ผมจะตอบให้ทุกคนได้รู้นะครับ

มือถือแบตหมดเวลาอยู่ด้วยกันหรอ?? ไม่ใช่ครับ

ลืมมือถือหรือเปล่า?? ไม่ลืมครับ

แต่ไม่ได้อัพเดตอะไรผ่านโซเซียลเพราะเซอร์วิสแฟนครับล้วนๆครับ อีกเหตุผลหนึ่งคือ ผมไม่อยากเป็นคู่จิ้นกับน้อง ผมอยากเป็นคู่จริงมากกว่า

 

ผมว่าน้องคริสก็คิดเหมือนผม เราเจอกันให้หายคิดถึง กอดกันเมื่ออยากได้กำลังใจ ห่วงใย ดูแลกัน หวังดีต่อกันด้วยความจริงใจ

ความสัมพันธ์ที่มีแบบพี่น้องคนพิเศษ ไม่รู้ว่าพิเศษแค่ไหน แต่ผมกับน้องรู้ดี

ววันนี้เราได้รับรางวัลคู่จิ้น 2 ปีซ้อน คริสกว่าขอบคุณผู้ใหญ่และแฟนคลับ ผมเองก็เช่นกัน ขอบคุณแฟนคลับที่ยังอยู่ตรงนี้

และน้องก็กระซิบบอกให้ผมบอกโปรเจคที่เราทำร่วมกัน ใช่ครับในอนาคตเราจะมีชองขวัญเล็กๆน้อยๆมอบให้กับแฟนคลับของเราสองคน

พองานจบผมก็รีบกลับมาที่ห้องของตัวเองปั่นงานต่อ ผมมีงานที่ต้องส่ง เพราะอีกไม่กี่วันก็จะปิดเทอมแล้ว และผมก็ตัดสินใจลงซัมเมอร์ต่อ

เป็นกำลังให้ผมด้วยนะครับ

เสียงเปิดประตูห้อง ผมไม่เคยให้กุญแจสำรองกับใคร....เว้นคริส ผมล่ะสายตาจากโน้ตบุคและลุกขึ้นไปดู คริสส่งยิ้มและเดินมาหาผม

ในมือถือถุงของกินมาด้วย

“พี่ต้วน” คริสเดินเข้ามากอดผม

“ทำไมมาได้ครับ” ผเมถามออกไป

“เอาเสบียงมาส่งครับ รู้ว่าพี่ยังไม่นอน” มีขนมและของกินอื่นๆ ที่สำคัญคือทุเรียนของโปรดผม 

โธ่น้องคริสทำไมน่ารักขนาดนี้

“ผมซื้อนี้แช่ไว้ตั้งแต่เมื่อเช้าก่อนเข้าตึก ตอนแรกคิดว่าพี่จะไปค้างด้วย”

“ขอโทษนะหนู พี่ต้องเคลียร์งาน”

“หนูเข้าใจ หนูเลยมาให้กำลังใจพี่นี้ไง เอาไปเลย” คริสยื่นถุงมาให้ผม ผมรับมาก่อนจะเอาไปวางไว้ กุมมือคนที่มาหาไปนั่งที่โซฟา

“น่ารักจังเลยค่ะ พี่ขอกอดหน่อย”

“บนเวทีก็กอดแล้วไง” คริสบ่นอุบอิบ แต่ก็ยอมให้ผมกอด

ผมจูบที่หน้าผากน้องเบาๆ ก่อนจะหอมแก้มทั้งสองข้าง

“ชื่อใจจังเลยค่ะ” ชอบจังเวลาที่น้องหน้าแดง น่าฟัดสุดๆ

“พี่ต้วน”

“คริส” ผมเรียก พร้อมกับจับปลายคางของคริสให้หันมาสบตากับผม

“สนใจเป็นคู่จริงกับพี่ไหมครับ คนจะได้เลิกจิ้นสักที”

“........”

“พี่ต้วนน”

ผมทาบทับริมฝีปากลงบนริมฝีปากอวบอิ่มของน้อง ก่อนจะบดจูบอย่างอ่อนโยน สัมผัสจูบนุ่มนวล อ่อนหวานเมื่อน้องจูบตอบกลับมา

ผมบดจูบซ้ำๆ ก่อนจะเลื่อนมือไปประคองที่ท้ายทอยของน้องและบดจูบที่ดูดดื่ม ลึกซึ้งกว่าเดิม น้องตอบรับจูบของผมด้วยความเต็มใจ มันทำให้หัวใจของผมพองโต

น้องไม่ได้รังเกียจ ตรงกันข้ามน้องเองก็รู้สึกเหมือนผม

มากกว่า จิ้น คือคู่จริง น้องโอไหม

พี่อยากได้ ความรักจากใจของน้องนะ

ไม่อยากจิ้น อยากมีน้องเคียงกายา

ของน้องมา ร่วมสร้างฝันให้เป็นจริง

อยากได้น้องมาเป็นแฟน เดินควงคู่

อยากให้รู้ พี่นั้นรัก เฝ้าหวงแหน

โปรดรับรู้ว่าพี่นี้ อยากเป็นแฟน

คงสุขแสน หากสมหวัง ดั่งใจปอง

---------END---------

Talk; จริงเรื่องนี้ตั้งใจจะลงนานแล้ว แต่พอดีมีโหวต Kazz เราเลยเก็บไว้ยังไม่ได้ลง มีแต่งเพิ่มให้วันงานรับรางวัล มันเป็นความกาวของเราล้วนๆ ความมโนล้วนๆ แต่งเพื่อนความฟินเท่านั้น แด่ 9 รางวัลคู่ที่คู่พี่น้องได้รับมา

อ่านเพื่อความจิ้น และความฟินเท่านั้นนะคะ