บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก พฤศจิกายน, 2018

CUT-แฟนโซน-ตอนที่ ตัวตนของเทพบุตร

“พี่จะให้บทเรียนนะครับ” “พี่สิงโต อย่าโกธรน้องเลยนะครับ” ผมพูดออกไปเสียงสั่น ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด ผมไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิด ริมฝีปากถูกบดจูบอย่ารุนแรง บดจูบราวกับพี่เขาหิวโหย อยากจะกินมันเข้าไปจริงๆ ทั้งดูดทั้งกัด เสียงดังจ๊วบจาบ จูบเดียวดูดวิญญาณ รู้สึกหมดแรงตั้งแต่โดนจูบ สายตาและรอยยิ้มมุมปากของพี่สิงโต ช่างมีผลต้่อการเต้นของหัวใจของน้อง ทำไมนะ เทพบุตรคนดีถึงได้หายไป เหลือแต่ คนวร้ายๆๆๆ ที่ทำโทษน้องคริส .. .. งื้ออ แต่โคตรโซฮอตตตต น้องคริสยอมมมมแล้ววว จากริมฝีปากก็มาที่ซอกคอ มือของพี่เขาก็ลูบไล้และบีบเค้นที่สะโพกแรงๆ มันจะแหลกคามือพี่อยู่แล้ว น้องก็ด้วย “อะ อ๊ะ อาห์ พะพี่สิงโต” “อื้อออ อย่า ทำตรง อ๊ะ นั้น” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ พี่มึงไม่ปราณีน้องเลย  ตัวผมสั่นเล็กน้อย จังหวะการเล้าโลมที่เร้าร้อน เริ่มสงบลง เป็นจังหวะที่ผมคุ้นเคย ทำให้ผมเคลิบเคลิ้มและหลงลืมตัว รู้ตัวอีกที ร่างของผมก็ถูกพลิกให้คว่ำหน้าลงและดันไปชิดขอบเตียง บางอย่างที่เขามาในร่างกายโดยไม่ทันตั้งตัว มันทำให้ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บ “อ๊ะ

SF-คัพเค้ก.เชฟ.อร่อย

SF-คัพเค้ก.เชฟ.อร่อย(ต่อ) “คริส” ผมเรียกชื่อเขา เขายิ้มให้ผม ยิ้มแบบนี้อีกแล้ว เขาจะรู้ไหมว่ามันน่าฟัดขนาดไหน “คุณเชฟชอบไหม” เขาถามและยิ้มให้ผม ผมจูบดอกกุหลาบ สายตามองไปที่ริมฝีปากของเขา ใบหน้า เริ่มเปลี่ยนสี เขากำลังเขิน “ชอบครับ บอสเองก็โรแมนติก” ผมยิ้มให้บอส ก่อนจะหอมแก้มแดงนั้นเบาๆ “บอสหึงหรอครับ” ผมก้มไปกระซิบข้างๆหู “หึงบ้าอะไร ไม่ได้หึง” ผมยิ้มรับคำโวยวายของเขา “ผมรักแค่บอสคนเดียวครับ” ฟอด~~ แก้มบอสนุ่มนิ่ม น่ากินที่สุด “อย่ารุ่มร่าม จะดูไหมหนัง” เขาว่ามาเสียงดุๆ “ดูครับ แต่อยากดูบอสมากกว่า” “สิงโต” อีกฝ่ายเรียกชื่อเล่นเต็มๆผม สายตาเขาพร้อมเหวี่ยง แต่ใบหน้าสีแดงระเรื่อทำให้ผมรู้ว่าเขาเป็นอะไร “ผมไม่ได้เขิน” เขาปฎิเสธทันที “แต่บอสหน้าแดง หูแดงนะครับ” ผมบอกพร้อมกับเอานิ้วจิ้มแก้มบอส “ผมร้อน” “บอส นี้มันโรงหนัง” แอร์เย็นช่ำขนาดนี้ “พูดมาก หนังมาแล้วเงียบๆไปเลย” เขาบ่นผมอุบอิบ เราหันมาสนใจหนังที่ฉาย ผมกุมมือเขาเอาไว้ “ชอบก็ยิ้มแต่กับผมก็พอ ไม่ต้องไปยิ้มให้คนอื่น” เสียงติดจะไม่พอใจ ทำผมขมวดคิ้ว ครุ่นคิดก่อนจะยิ้มกว้างจนปากจะฉีก “มาบอกอะไรในโรงหนัง